Bir Sessizliğin Ardından Yazılan Şiir

Bir düşle başladı her şey aslında,
Sessiz bir gecede, yıldızlar altında.
Gözlerinde bir dünya vardı, benliğim kayıp,
Kalbim seninle, zamanla yarıştaydık.

Birlikte kurduk nice güzel hayali,
Çocukça saf, tertemiz, bir masal misali.
Her sözcük bir yemin, her bakış bir veda,
Bilmeden tutunduk belki de fırtına ya.

Sonra… sonra sustu rüzgâr, kırıldı heves,
Hayat yolumuza serdi dikenli bir nefes.
Söylenmeyen sözler boğazımda düğüm,
Ne sen geldin geri, ne ben oldum bütün.

Bir mevsim değişti, ardından bir yıl,
Sarı yapraklar gibi savruldu her anıl.
Göz göze gelmedik belki bir daha hiç,
Ama içimde bir yerde, sen hâlâ bir çiğ.

Yarım kaldı düşler, tamamlanmadı biz,
Kalbimde bir boşluk, gözümde eski iz.
Bir fotoğraf gibi, silik ama gerçek,
Senle başlayan her şey, şimdi eksik ve tek.

Şimdi her sabah, uyanınca biraz eksik,
Bir yanım sanki sensiz hep çaresiz, kimsesiz.
Belki başka bir ömürde, başka bir bedende,
Tamamlanır o yarım kalan cümleler bende.

Ama şu an…
Sadece bir şarkı gibi çalıyor içimde,
Sözleri unutulmuş, melodisi yorgun.
Yarım kalan hayallerle yaşıyorum hâlâ,
Tamamlanmamış bir hikâyeyim ben,
Senin adınla başlayan,
Ve asla bitmeyen…