Ruhum çaresizliğin alazlarıyla kor olmuş bir gemi gibi
yaşamın kıyısında güvenli bir liman arar dururum.
Uğradığım her limanda bir kan mazarası
insanlık dilim dilim doğranmış, feci bir elemdir seyretmesi.
Ya bu gemiyi yaksam diyorum, sessiz sedasız
yada denizleri tutuştursam, limanları baştan aşağı kül etsem.
Çaresizlik denilen musalla taşındayım
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
