Ruhum çaresizliğin alazlarıyla kor olmuş bir gemi gibi
yaşamın kıyısında güvenli bir liman arar dururum.
Uğradığım her limanda bir kan mazarası
insanlık dilim dilim doğranmış, feci bir elemdir seyretmesi.
Ya bu gemiyi yaksam diyorum, sessiz sedasız
yada denizleri tutuştursam, limanları baştan aşağı kül etsem.
Çaresizlik denilen musalla taşındayım
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir