Ruhum çaresizliğin alazlarıyla kor olmuş bir gemi gibi
yaşamın kıyısında güvenli bir liman arar dururum.
Uğradığım her limanda bir kan mazarası
insanlık dilim dilim doğranmış, feci bir elemdir seyretmesi.
Ya bu gemiyi yaksam diyorum, sessiz sedasız
yada denizleri tutuştursam, limanları baştan aşağı kül etsem.
Çaresizlik denilen musalla taşındayım
ne bir su döküp temizleyen var hayatın kirlerinden
Ne de ALLAH rızası için bembeyaz kefenleyen.
Kayıt Tarihi : 22.8.2012 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)