Bir sesleniş Şiiri - Ahmet Özcankaya

Bu dünyada abat olan
Öbür alemde nebat olur
Orada kalmaya kurban olur
Arştan gelenler insana ferman olur.

Teraziyi dengede tutalım derler
Dengeyi koruyanlar evliyalar
Onlarda bu işte zorlanırlar
Aştan gelenlere boyun eğmek zorundalar.

Bak sana görünenden zevk alırlar
Görünmeyen alemi nereden bilirler
İnsanlar bir birlerine öğüt verirler
Bazısı bazısına gülüp geçiverirler

Korkarım dünyalar sarsılıyor
Anlaşılıyor ki,hiç bir şey yerinde durmuyor
Bağra basılan değerini korumuyor
Ölüm dünya fermanını dinlemiyor

İçimden bir ses haykırmak ister.
Haykırma neyi halleder
Ölüm gelmiş toprak onu ister
Fermana boyun eğmek düşer.