Bir Sesleniş Şiiri - Bekir Sami Ünsal

BİR SESLENİŞ

Düşünmeye çalışırsın bazen
Kaçan dikkatlerin tespih gibi dağılır
İçinden kopup gelen bir şeyleri susturmak
İmkânsızı başarmaya çalışmak olur bazen
Herkes gibi beşersin sonuçta;
Kimsenin
Sabrının ve tahammülünün sınırları
Değildir sonsuz
Bazen bir soru takılır kafana:
Bundan sonra nasıl yaşanır o’suz?
Bir yastığa beraberce baş koy
Paylaş her şeyini
Tam yirmi beş yıl!
Ve sonra apansız ve amansız
Bir şeylere kendini mağlup kıl!
Bu sesleniş;
Biliyorum ki nefsimin sesidir
Onu susturacak olan da
İmanın sımsıcak nefesidir
Elhamdülillah,
Onun yeri de göğsümün kafesidir!
Kadere imanın yoksa hâşâ!
Mahvoluşun tüneline girersin
Koşa koşa!