Bir Sesiniz Kaldı Bayım

Dolunayın yüzüne perdeler çekti pusuya yatan bulutlar

Gecenin gözlerinden düşerken söndü birer birer yıldızlar

Hercai menekşeler gülümsemedi diye selamı sabahı kesti şen kuşlar

Şimdi üşüyen ellerimde bir sesiniz kaldı bayım bir de dört yapraklı yoncalar

Melayê Cizîrî'nin o muâzzam dizelerine damla damla aktı buğular

Yağmurların her bir katresinde çocuksu bir neşe vardı ya hani, şimdi çok somurtuklar

Orta şekerlim bayım, hiç keyfi yokmuş bugünlerde öyle diyor

Hem kırk yıllık hatır kimin umurunda ki, gönül dostları muhabbet şerbetinin tadını özlüyor

Mülteci yüreğim haydi toparlan gidiyoruz bu şehirden, bak kara tren bizi bekliyor...