Bir dosta vedaya gittik bugün yine
Erken dökerken güz yapraklarini rüzgar
Gözümün önünden geçti bir bir hatiralar.
Ah kader der şairler.
Gerçekten de ne kadermişsin sen..
O en mutlu çocukluk anilari,
Birakirken yerini böyle mi olacakti hikayelerine
Gözyaslarim akti herbirine ayri.
Aci ve sirla örülmüs olsa da bugün,
Ümit vermeli yine de yarinki gün
Derken bunlari kendi kendime
Bir garip rüzgar aldi götürdü sesimi uzaga,
Bir ben duydum, bir sen,
Bir sen baktin, bir ben.
Bir kalp atti, bir yaş akti ve
Sarıldık yeniden.
Kayıt Tarihi : 17.3.2013 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!