Ne çiçek tek özünde,ne insan özünde tek.
Su tek damlada başka derya, ateş hepsinin içinde yakmaz bir kor.
Ne görülen bir an aynı ne duyulan.
Hem bir duru sevinç gözyaşı, hem sönmeyen bir ateş gözyaşı!
Ahh! bir suskunluk ki o,
Hem duyulur bir ses suskunluk, hem özünde suya hasret susuz!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta