İzmir in o eşsiz gün batımında
Bir gündü, aylardan ocak ayında,
Birden o apansız esintiyle geliverdi
Sesinde o akıl almaz ufkun derinliği vardı,
Yalnızlığım ve yalnızlığımı yırtan sadece o sesti,
İçimdeki ürperti, heyecan; delişmendi,
Sanki birden yer yerinden oynayıverdi;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta