Güzel bir sesle uyanıyorum.
Dünyanın en güzel çağrısına
Gözlerimi açıyorum.
Gecenin en karanlık vaktinde
Aydınlığa yaklaşıyorum...
Uykudan daha hayırlı olana
Çağrılma lütfûna erişiyorum.
İki kilometre öteye ulaşmazken sesim,
Yedi kat semaya açılıyor ellerim;
Dudaklarımı bile kıpırdatmadan anlaşılabiliyorum...
Bir ses duyuyorum,
Gecenin en güzel vaktinde,
Düzlüğe çıkmadan önceki son yokuş belkide.
Tüm seslerin sustuğu vakitte,
Bir ses duyuyorum...
Bir ses duyuyorum,
Bayram gibi bir gecede...
Hayatın tüm serüveninde,
En anlamlı sözler belkide...
Bir ses duyuyorum,
Gecenin en güzel vaktinde...
Kayıt Tarihi : 19.3.2017 12:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)