Bir serçeye dokunmak Şiiri - Güler Kocagil

Ağlarken bile güzeldi
Kum taneleri kaynardı
Dipsiz bir kuyu gözleri
Bakamazdın
Utanırdı

Elleri hep ürkek
Çekingen
Birazdan kırılıp düşecek başı
Sanki
Bir tarafa eğilmiş
İnce boynundan

Dokunsan kırılacak
Arsızlık yüklenmiş
Oysa
Taşıyamayacağı kadar
Omuzlarına
Ufak ezik

Gülerken görmemiştim hiç
Uyurken
Yada şımarırken
Sevecen ellerde,
Bir kere okşadım saçlarını
Gülümsedi
Gülerken de güzeldi
Kumlar kaynadı gözlerinde
Şaşkın bir kuş kanadı elleri
Tutamazdın
Uçardı