Toprak Kokardı Avucunun Kırışıkları.
Gözleri Tarladan Sırtında Bohçayla Gelecek Bir Anneyi Arardı.
Bir Kadın Savururdu Saçlarını Sonra Rüzgara Küfredercesine.
Rüzgar Yetim Bir Çocuk Gibi Eğerdi Boynunu.
Başım Avuçlarımın Arasında Ezileli Çok Oldu.
Beter Ettim Kendimi Senden.
Yağmur Çiselerdi Gözlerinden Bir Çocuğun.
İçim Islanırdı,
İçim Ağlardı.
Kim Ağlattı Bu Çocuğu?
Hayallerini Kim Yürüttü Yamalı Ceplerinden?
İç Çekerdim Sonra Nefesim Dağlara Çarpardı.
Dağlar Üşürdü.
Dağlar Yanardı.
Pencereme Kırık Kalpli Bir Serçe Konardı.
Belli ki Bütün Şehre Dargındı.
Camlar Buğusundan Geçit Vermezdi Yine,
Kırmızı Renkli Bir Yağmur Yağardı.
Kaldırım Taşları Islanırdı Sonra,
Kaldırım Taşları Serçenin Gözyaşları Kokardı...
Kayıt Tarihi : 6.7.2010 17:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)