BİR SRABIN ARDINDAN -1-
Çıkıp geldi bir gün,yaraladı beni okları ile,şerha şerha bedenim.Ne suçum vardı bilemedim.Sonra kanıyorken yaralarım terk edip gitti.O gün bu gün hep ağlarım.Kimsin diye sormadım bile.Bana ne kimliğinden.Ben onu tanıyorum kalbime sapladığı kirpiklerinden.Şimdi nerede,kiminle.Sormadım.Zaten onu soracak kimse de yok çevremde.Yoksa bir düşümüydü.? Onu yazmak istedim yine de.
GİT/MELERDEN YANSIMALAR
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta