Bir Sepet Çilek Şiiri - Tolga Aşkın Aray

Çocukluğunu Anlattığında;

Bir sepet çileği tek başına yediğini söylediğin gün sevdim seni,
Sırf çileği çok sevdiğimden mi dersin?
Sana gizem bırakmadan,
Kaybetme korkusu yaşatmadan,
Doğrudan
Bir çuval inciri berbat edercesine sevgimi verdim,
İnciri sevmem mi dersin?

Çocukken çilek yoksa da incir ağacı vardı sokağımızda
Ama biz en çok dut severdik
Gider dut ağaçlarına dadanırdık arkadaşlarla
Karnımız ağrıyana dek doymak bilmezdik
En büyük dut için yarışırdık.
Ağacın en tepesine çıktığımda
Aşağıdakiler için dalları sallardım
Oysa yükseklikten korkardım
Kimse bilmezdi.

Aşağı mahallenin çocuklarıyla savaşırdık
Birbirimizi kovalardık elimde taş, bazen sapan
Ben, Levent, Mustafa, Tunç, Erkan
Kimse yaralanmazdı taşı boşluğa hedef aldığımdan.
Kimsenin haberi olmazdı
Bazen anneannemin oturduğu apartmana saklandığımdan.

Saatlerimiz geçerdi bakkalın önünde
Bizim için sokağa attığı gazoz kapaklarını toplardık,
Gider onlarla misket oynardık
Torba dolusu gazoz kapağı bulup getirmiştim döndüğüm tatilden
Bizim mahalleli az olan değerli demişlerden
Kaçırmıştım herkesin oyun keyfini,
Kendi elimle çöpe atmıştım hepsini,
Kimse bilmezdi o gazoz kapaklarının sonradan nereye gittiğini.

Çok havalıydım babam bisiklet aldığında
Sırayla birer tur atardık çocuklarla
Sonra o dört tekerlekli bisikletime beş kişi binmez miyiz,
Beş kişilik bir araba diye bağırmaz mıyız,
Ağırlıktan kırmaz mıyız?
İşte tam olmuştuk beşi bir yerde
Kahkahalar atıyordum arkadaşlarımla
Üzülmüştüm içten içe
O akşam ağladığımı kimse farketmemişti evde.

Babaannem sütlaç yapardı
Erkan kapı komşumuz, Levent bir alt kat,
ilk çalan Tunç olurdu kapıyı
Kimse beceremezdi rahmetli gibi sütlaç yapmayı,
Şokellayı,
Doğum günü pastasını,
Çilek reçelini…

Sen yeni doğmuş olmalıydın ben ilk aşık olduğumda
Senden güzel olmasın kara zayıf küçük bir kızdı
Küçük dediğime bakma benden bir yaş büyüktü
Aşktan da tek anladığım penceresinde söylediğim bir kaç şarkı.
Erkan özenir, Mustafa dalga geçerdi
Ama içimde kopanları hiç kimse bilemezdi.

Beşi de farklı yerlere dağıldı bu çocukların,
Hepsi birbirinden habersiz
Belki Mustafa şarkı söyledi bir genç kadına
Belki Erkan bizden birinin adını koydu çocuğuna
Ya da koymadı hayırsız.
Tunç patron olurdu da,
Levent güya adam olmazdı
Bilemezdik hiçbirimiz.

Ve sevgili,

Çilek ağacı diye bir şey yoktu,
Kanıtlanacak yeni bir tırmanış da.
Ağaç yoksa vazgeçmek gerek.
Bir zamanlar seni etkileyen, ağaçlara tırmanmış bu insan
Ne zaman gitmesi gerektiğini iyi bilirdi,
Evet, bir çuval inciri berbat edercesine
Ama içinde kopanı kimse bilemezdi
Sadece çileği senin kadar çok severdi
Çünkü, babaannesini hatırlatırdı çilek.