Bir sensiz kalamam… Şiiri - Oktay Çekal

Bir sensiz kalamam…

Bir sensiz kalamam; bu dünyanın, yalan gerçeğinde,
Gidemem tutkumsun, duygularıma söz geçirip uzaklara,
Beynimde dönen, her düşüncede yörüngemsin,
Çıkamam senin ötelerine, sensiz…
Öğle bir bağlandım sana, yüreğime işledin,
Kalbimde her ritim; seni atıyor, sözleri sensin,
Ruhumu saran heyecan gibi çıldırtan varlığında,
Kanat çırpan varlığın, dans ediyor süzülürken.
Adını sen koy; tanımlayamadığım, hislerimin kamçısı,
Geceleri uzun mesailere kalan, ruhumun konuğu,
O kadar gerçeğimsin ki; hayalin bile, avuntuma yetiyor,
Beklentim, her şeyimsin; sevgi yüreğim, ruh tanem…
Biliyor musun? Bugün yine senleyim, dolaşıyoruz sokaklarda,
Bakışımda kocaman bir özlem, boşluğunda serin bir üşüme var.
Anlamsız yalnızlığımda; boğulmuş bir hayat, can çekişiyor.
Yine seni yaşıyorum; bir kır bahçesinde, yıldızlara bakarken.
Ellerimden tutup çekiyorsun, özlemlerime…

Oktay ÇEKAL
01.07.2011-00.09