Sus sevdiğim sakın konuş ma
sen alışkın sın susma lara
sığınıyosun bir liman gibi
sessiz diller in arkasına
Neyi halledebiliyorsun
ya da neyi yoluna sokabiliyorsun
tamir edebiliyormusun kırmaları
sonsuz susmaların la
susup ta kıyıyorsun bu aşka
Konuş sana incitanem
neden bu kaçamak lar
beni kırmaktan korkan yüreğin
paramparça ediyor susmalarınla
Senin için yazdığım her satır
yüreğimden
sahte değil
yapmacık değil
oyun değil
duygu hepsi
o kadar
gerçek
masum
güçlü
o kadar benden hepsi
Her bir mısrasına
gözyaş larımı koyuyorum
aşkımı
sevdamı
kırgınlıklarımı
sevinçlerimi
üzüntümle boğuyorum bazen
aynen şimdi yaptığım gibi
Saklı bahçemdin sen benim
içimdeki aşkımla beslediğim
umudum dun sen benim
ama şimdi hayallerimi
zaman zindanına hapsettin
Ama yinede kızamıyorum sana
kendime kızgınlığım daha fazla
neden bu kadar
hayaller kurdum sevda mıza
Bir boşluğun ortasın da
atıyor kalbim
düştü,düşecek
onu kurtarmak için
hiç bir cabam yok
umursamıyorum
ne halde diye hiç bakmıyorum
bıraktım ben artık
kendimi
hayallerimi
geleceğimi
saldım
düşsün
veya boğulsun
uğraşmıyorum
artık
kurtarmaya
tek başıma mücadele
bedenimi büktü
bıktım insanların
aşalamaların dan
hor görmelerinden
sahtelerin den
yalanlarından
Tek sendin gerçek olan
birde çocuklarım
bir sen din aşkım olan
bir sendin incitanem
şimdi ise susan
ve karmaşalı gecelere beni sokan
susup ta bu aşka kıyan
dilsizi oynayıp
yüreğimin celladı olan
bir sensin şu an canımı yakan...
Kayıt Tarihi : 11.8.2008 16:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)