Ağırından bir hezeyandı yaşadıklarım.
Ne anlatacak hevesim, ne unutacak yanım var.
Sordukça derinleşen, derinleştikçe ağırlaşan bir yük gibi.
Omuzumda taşıdıklarım, hep sırtımdan vuranlar oldu.
Arkamda atıp tutmalara zaten kulak tıkadım.
Bir yanımda kucaklayayım derken, öbüründe ver merhameti icabında insanlık olsun.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
