Bir Seni Sevemedim! ! !

Aşkı sevdim seninle
Kalbini köşe bucak benimle doldurmanı,
Hiç aşkı tatmamış kalbimin beyaban kuraklığında aşkı aramayı sevdim seninle.

Geceyi;
Hiç bitmeyen şeb-i yeldalarda adımı sayıklamanı,
Yıldızların seramonisinin eşliğinde, samanyolunda kürek çekmeyi sevdim karşılıklı oturup seninle.

Karanlığı;
Katranın katrelerinde bir senin parlayan gözlerini,
Korkularımın bile fobisi olan karanlığın soğuk nefesini sevdim.

Yalnızlığı;
Kimsesizliğinde yokluğuma sarılmanı,
Tek gözlü hânemin damından damlayan yağmurun ayak seslerinde yalnızlığı paylaşmayı sevdim seninle.

Bitkileri çiçekleri bile seninle sevdim
Tüm şühedâların burnuna çaldığı misk-ü amber olmayı,
Gönlünün ektiği hep seven, yalnızca seven yapraklı papatyalarla başima taktığin âhîr tâcın pertevliğinde gözlerine bakmayı sevdim.

Susmayı;
Sukûnetinde avaz avaz haykıran sevdânı,
Sukûnetimizde tebdîl-î mekân eyleyip fenâgâhı, arşın gölgesinde gönüllerimizi dillendirmeyi sevdim seninle.

Ben herşeyi ama herşeyi sevdim seninle
Ama bir seni sevemedim senin beni sevdiğince! ..