Bir Seni Özledim Şiiri - Hayrettin Demirtaş

Kimseler bilemez yalnızlığımı
Dalar gider gözlerim ufuklara
Zindan karası hasretlik yüreğimde
Diyemem ellere sensiz karanlığımı
Damla damla düşüyor bak leylaklara
Özlem yüreğimde katmerli bela
Ben ben değilim beni bile özlemedim
Bir seni özledim bir seni

İncir dallarında ötüyor kuşlar
Kızgın güneşler dağlıyor tembelligimi
Yol uzun, yalnızlık zor geri gider adımlar
Koparıp aldın benden öz benliğimi
Dünde mahkum kaldım, kor damlar
Alev alev yangınlarda yüreğim
Ben ben değilim beni bile özlemedim
Bir seni özledim bir seni

Rüzgar bile esmez oldu buralarda
Hangi saçı savursun ki bad-ı saba
Nerde mevsimi bahara çevirecek gülüş
Gece siyah gündüz karanlık
Başka renk kalmadı dünyamda
Nerde yedi rengi verecek o gözler
Ben ben değilim beni bile özlemedim
Bir seni özledim bir seni