Bir Seni, Bir Adını Yazamadım

Kırılgan şiirler yazdım,
Aşkı yazdım; hüznü,kederi...
Varlığı bilemedim hiç, yazdım yokluğu...
Doğruluğu, paklığı...

Doğaya aşkımı ilan ettim dizelerimde,
Dostumu dostuma met eyledim şiirlerimde.
Bir seni, bir adını yazamadım...

Kimsesizleri,yetimleri,boynu bükükleri yazdım,
Toprağı yazdım çokça; evvelim, ebedim diye...

Anamı,babamı,yavrumu yazdım...
Bozuk düzene feryadımı, çektiğim acımı yazdım.
Arsızı,ırsızı,hırsızı yazdım...
Ölmüş yakınımı Ahmet Kaya'yı,
Mahzuni Şerif'i, Ahmet Arif'i...
Dilimin döndüğünce yazdım.
Bir seni, bir adını yazamadım...

Soyanı,söveni,hakkıma göz koyanı,
Cüretkarı, aymazı yazdım.
Toprağa düşen tohumun heyecanını,
Kuşun kanadını,solan yaprağın hazanını yazdım...
Bİr seni, bir adını yazamadım....

Emeği,emekçiyi... Deliyi,dervişi...
Yolları,acımasız yılları...
Kazancım olmadı,kaybettiklerimi yazdım.
Derdimi unuttum,dertlinin derdini...
Sürgünün yurdunu,fesatın kurdunu yazdım.
Bir seni, bir adını yazamadım...

Yazamadım, ifade edemedim kendimi...
Anlatamadım, bilemediler.
Bunu da ak kağıda değil,
Akken kara bilinen yüreğime yazdım...
Kimselere değil,
Seni yüreğime...
Kendimi,kendine yazdım...

(ERENYAR)
Aliye Budak