Güneş karararak batıyordu Atlantik üzerinde
Sahil boylarında kanayan bir geçmişin ayak izleri
Ve kapkara düşlerle gelip oturan gözbebeklerimize
kanlı kara bir gecenin saltanatı çökmüşken yüreklere
Bir Senegal akşamında kaybettim seni.
Ve tek başımayım şu anda
beynim ve yüreğimin uzağında,
Martılar çekilip gittiler tedirginlikleriyle
bırakarak göğsüm üstüne ağrılı sahilleri
Ufukta kara çekirge alayları geçmiş günlerin
Napolyon armalarıyla geceyi karartan,
Anlamsızlığın anlamı bile değil varlığın artık
şu gözlerime diken gibi batan çıplaklık karşısında,
Umut muydun sevdamı gelecek sabahlara taşıyan
yoksa özgürlük mü, yolunda insanlığın can çekiştiği
Olanağı yok artık tutmamın sıcacık ellerini
Bir Senegal akşamında kaybettim seni.
Yer gök kararmıştı sızım sızım
Açıklarda köle filoları Avrupalı tüccarların
Toprak ve sular
yaşam ötesi bir anlamsızlığı yansıtıyorlardı
Rüzgara sundum ellerimi
okşayışlarla karşılanmadılar,
Yıldızlarda sevdaya solgunluğun işaretleri
Her nefeste küsmüştü yaşama
gerilimli sancıyışları doğa ananın,
Güneş karararak terkederken akşamı
Toprak yollarda
ve kırık dökük betonlarda
kara yokluğun duraksız iniltileri,
Köle çaresizliğinde
ve şehirlerin dökülen eteklerinde
büyümeye pişmanlık duygularıyla ikircikli
bacakları çıplak çocukların kocaman gözleri,
Derin bir kuyu dibi gibi deşiliyor yüreklerimiz
Bir Senegal akşamında kaybettim seni.
İnsan avcılığı nehir boylarının
Kanserli bedenlerce
sancıyıp durmakta daha
ormanlar, sular, tarlalar ve madenler
Köle katarları yollarda ve limanlarda
Başlarında kolonyal şapkalı
ve şövalye zırhlı tiksindirici haydutlar,
Tapulamış çapul taburları dünü yarını
Hiç bir esinti
üflemiyor sevdamızı ertesi sabahlara
Kanıyor madenler
kanıyor ormanlar
kanıyor gelecek günleri kara Afrikanın
Kanıyor yürekte derin bir yara
Kararıyor toprağı,
suyu ve yıldızları mazlum dünyanın
Ufuklarda çekirge alayları
Köşe başlarında
uzak diyarların silahlı zorbaları
Dolaşır köleliğin çıplak ayakları
izbe sokakların karanlıklarında
Ve ışıklı caddelerde haraç-mezat
aidsli sülün güzellikler
Sönüyor gözlerimde yitik bir kavganın ateşi,
Hoşça kal yüreğim
bir Senegal akşamında kaybettim seni...
Melbourne
21/8/2008
Kayıt Tarihi : 31.8.2008 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O tabloyu gördüm desem yalan olmaz. O kadar güzel tasvir etmişsiniz ki...Akşam güneşi yüzüme vurdu adetâ, Sessizce oturup seyrettim o manzarayı... Ve içimde, değişik bir hüzün hissettim. Yaban ellerde uçamayıp, kalmış bir göçmen kuş gibi...
Selamlar ve saygılar...Tebriklerimle Tam puan...Hâlenur Kor
Bir Senegal akşamında kaybettim seni... ---ÜSTAD EYLÜL AYINA İNAT HÜZÜN DOLU BİR YÜREĞİN HAYKIRIŞI BU HAYKIRIŞA KULAK VEREN KALEMİNİZİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA
ama hep orada kalsınlar, yüreklere uğramasınlar.
güzel şiirinizi tebrik ediyor,
selam ve saygılarımı gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (12)