Boz dağlardan aşağı,estir yarin zülfünü,
Dünya gözüyle bir yol,göster canan yüzünü,
Atma sineye son kez,söyle sende sözünü,
Tükendi gönlün sabrı,hasret çekilmez oldu.
Cümle cihana vardı,yüreğimin feryadı,
Yokluğa isyan ettim,doldu ömrün miadı,
Düşmüş bir kez kalplere,aşkın acı cihadı,
Kayboldu yolum iz...im,vuslat erilmez oldu.
Kışlar bahara döndü, çiçek kokan teninde,
Goncalar aşka durdu, alev kusan lebinde,
Uyku firarı gözler, suretinin peşinde,
Aslını ararken yar, kendini bilmez oldu.
Kan kusuyor ciğerim, yokluğunun ahına,
Arz eyledim derdimi, hekimlerin şahına
Bir de bakıver yarin, göğsümdeki mıhına
Ecel geldi ise de,ten kefen giymez oldu.
Hayat ver gülüşünden, kayıp ahir ömrüme,
Neşe kat şarkılardan, yıkık viran köşküme,
Alıp beni de götür,gam deymemiş özüme,
Düştüm yarin ardına,yollar dönülmez oldu.
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!