Artık...
Kendine gelmenin zamanı
Zaman ise ömrün azmanı
Tersinden yaşıyorsun hayatı
Ayır...taze ile bayatı
Üç,beş karartıyı sanma gölge
Onlar...güneşi görmeyen bölge
Girdi,çıktılar ise hesabın
Madde olur sadece muhatabın
Bir gül...etrafı ayrık otu
Bülbül sessizce bırakmış notu
Dön bak,sabah bıraktığın yere
Bıraktıklarına verdiğin değere
Yuvada kalmış bir kaç çöp...
Lüğe dönmeden seccadeni öp
Kuşların sesi bu,kırılıyor dal
Ya aptalsın,ya da abdal...
Her gün yaptığın amaçsız uğraş
Dipsiz tencerede kaynayan aş
Hep kendinden vurursun dem
Nerede Havva,nerede Adem
Dolaştığın yolun sonu kördüğüm
Bildiğim birşey yok,gördüğüm...
Bir yanda çan,bir yanda ezan
Bocalamaktır çektğin cezan
Kurduğun düzenden geliyor çatırtı
Damını akıttı,çatını kırdı...sanma lakırdı
Olmadan bir yığın enkaz
Temeli sağlam at,sağlam kaz
Vur nefsine şifresiz kilidi
Kapat kapıyı,çal kibriti...
Ne kadar takarlar ise taksınlar taç
Akıl aldıkların,akıla muhtaç
Bir Sensin...Bir Sen değilsin
Yeter! ...Uyan...kaldır başını...
Ya arşa değsin,ya da secdeye eğilsin...
Kayıt Tarihi : 11.10.2006 17:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir... Sene sonunda olanlar...
TÜM YORUMLAR (1)