bir beni, bir sen öldürdürebildin
bir sen, önce gözlerimde damla damla yaş oldun
oysa gülücük saçardı,kelebekler uçuşurdu bakışlarımda
bir sen, yüreğimde kaskatı taş oldun
oysa merhamet bana gebe kalırdı, iyiniyetlerim çocuklarımdı
bir sen, kalbimde kilit oldun,aşk mahşere kaldı
oysa kalbime pompalanan yaşam sıvısı kan, sadece teferruattı,
aşk yaşanabilirliği ile benden nicelerine akardı,yaşanan fazlasıydı
bir sen, hislerimin azıkıydın önceleri sevgisizliğimi doyuran
şimdi gözyaşlarımı yutkunuyorum her nefes alışımda
bir sen, bir sen doldu herbir yanım, nerelerimdesin sen...
ellerim tutamıyor,gözlerim bakamıyor,dilim konuşmuyor,kalbim hissetmiyor
ne kadar yayıldıysan bedenime, o kadar öldüm kendimde...
her ibadete avuç açışında ellerim,
azraile yalvarıyor dillerim,hakikat ölüm için
bir ben, bir sende daha ne kadar ölebilirim
Kayıt Tarihi : 3.5.2013 22:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!