Bir Sen Yoktun Şiiri - Mehmet Zafer

Hiç bu kadar yorulmamıştım
bu gece yüreğimi arşa bırakıp
kirpiklerimi de yıldızlara çaktım.
Şahlandı bulutlar
sarsıla sarsıla hıçkırıyor.

İnci gibi ışıldıyor yıldızlar ayın etrafında
belli ki bekleyişte ben gibi onlar da …

Yağmurun sesinden
bir başka ahenge boyandı gözlerim,
cenazesi kılınmış duyguların
mihrabında hüzünlerim.

Bu serin ve ıslak gecede
bata çıka yürüyorum sokaklarda,
yüzüme gözümdeki bulutların gölgesi sinmiş

Titriyor dudaklarım
kirpiğim, kaşım buz tutmuş
iki büklümüm yağmur altında.
Islanmış nefesimle
kekremsi acılar yutkunuyorum
boğulurcasına hıçkırıklara.

Soluk soluğa bekledik sabahı
yüreğimde sevdan,dilimde adın...
Şehir uykusuz,ben uykusuz odaklandık durağa
aklımız merakta,gözlerimiz yolda
Son otobüste kalktı şafakta
havalandı birer birer kuşlar buz tutmuş saçakta
yağmur durdu,fırtınalar da dindi
bir sen yoktun durakta...