Hayat treniyim ben,
İlk durak da indin sen,
Devam edeceğim bu yola,
eksikliğini ömür boyu duyarak..
Varmış gibi;
Yanımdaymış gibi
Ellerimi tutuyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
içsel serzeniş...
akıcı ve duru bir duygusallıkla...
saygılar kaleminize...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta