bir sen yaşamıyorsun içimde
ne şehirler
ne insanlar yaşıyor
söylesem korkarsın
söylemesem inanmazsın
sen sadece
sana ait ne varsa dudaklarımda
onlara inanmalısın
deniz gözlerin bana baksın uzun uzun
bende sen de kaybolayım
açılayım derinlerine
sığınağım sensin
sormasın insanlar beni
aramasın beni şehirler
sen yanımdayken
ve yalnız bırakma beni ay çıkana kadar tepeye
rahat bırakmıyorlar beni
ne zaman kalsam bir başıma
biliyorum ne zaman kalsam sensiz
koşuşturacaklar peşimden
karanlık elleri uzanacak üstüme
belki de bu yüzden
sen sadece
sana ait ne varsa dudaklarımda
onlara inanmalısın
beyaz ellerin dolaşsın yüzümde
dudakların aydınlatsın yarınlarımı
ve susma benim için
benim yanım da kuşlardan daha özgürsün
ama keşke kalsan yanımda hep
bu hayallerim gibi
kalmasam ben de şehirlerin yalnızlığı gibi
yaşamasam insanların çaresizliği gibi
ama şimdi sen yoksun yanımda
kahretsin sen yoksun
ve gittiğinden beri
bir sen yaşamıyorsun içimde
ne şehirler
ne insanlar yaşıyor
söylesem inanamazsın
söylemesem korkarsın.....
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 21:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!