Bir sen varsın;
Beni
Üstünde dolaştığım
Topraklara bağlayan.
Soluduğum havaya
Soluğunun karışmasıdır
Bir sonraki güne
Sevincim içimde
Uyanmamı sağlayan.
Bir sen kaldın;
Ellerimin ellerinde
Hep sıcacık durduğu,
Başımı göğsüne yasladığımda
Tüm dertlerimin solduğu,
En onlumaz bunalımların dahi
Şevkatinle son bulduğu.
Bir sende var;
Aradığım hertürlü teselli.
Bir senin gözlerin var;
Çocukluklarıma gülerek bakan.
Bir senin kucağında;
Gönlümce
Şımarabiliyorum hala deli dolu.
Bu kadar bir sen varken
İçimde
Benden öte,
Asla sensiz olmaz
Anla işte...!
Annem’e....
Sumru KarabaşKayıt Tarihi : 29.8.2003 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!