Bir sen Şiiri - Melek Menekşe

Bilirmisin, bir gün sonsuzluktan yola çikmistim
Ne gidecegim mekandan, nede ulasicagim noktadan haberdar
Sadece bir yolculuk, sadece bir heyecan, sadece ulasilmaz, çok saf, bir kaç umut
Gökkusagindan alabilecegim bir kaç renk...

Hatirlarmisin, issiz bir gece vakti karanligin içinde kaybolmustum
Kimseleri tanimaz, ne yapacagimi bilmez, bir ceylan yavrusu gibi ürkek
Belki siginacak bir yuva, belki ulasabilecek bir liman, belkide sicacik bir kucak arzusu
Kollarini açtin, beni sardin...

Animsarmisin, gözlerimin içine bakip kivilcimlar yakmistin
Kollarindaydim, yildizlardan daha parlak, çiçeklerden daha mutlu, minik bir serçeden daha özgür
Sanki bir rüyada, sanki bir cennette, sanki bir ask vadisinde, çilginca bir cosku
Yüregimin en derin noktasindan haykiran bir ses...

Simdide söylermisin bitanem
Beni benden eden seni, seni senden daha çok seven
Bu serçenin rüyalarina ortak olurmusun
Asla bikmadan, o iki sözcügün anilarini bir ömür boyu paylasirmisin...