Bir Sen Olursun Şiiri - Farettin Çakal

Yaradan var etti yoktan insanı, Gönüller tahtına kurulsun diye, Sultanlar şahlar hükmedemedi, Gönül şahına varılsın diye, İster sümbül ol boynun eğilsin, İster leylak ol kokun duyulsun, Bir elden bir ele selamın varsın, Güller içinden sorulsun diye. Güller içinde goncası sensin, Yeller estikçe savrulsun varsın, Tek yaratanın kulu olursun, Varoluş sırrına erdiğin günde. Menekşe olup rengin mor ise, Papatya gibi her yerde varsa, Çiğdem çiçek olup yaylalar duysa, Cennetten gelen kokun duyulsun. Güneşler parlasın gökyüzü yansın, Irmaklar kurusun suyun kalmasın, Yeşil göllerine kuşlar konmasın, Viraneye dönen bir sen olrusun. Sokaklambaların bir bir sönerse, Kapılar yüzüne tek tek kapansa, Gurbet ellerinde dolanıp kalsa Adı sanı bilinmez bir sen olursun. Yağmurlar coşupta ırmak olunca, Dereler denize hasret duyunca, Bizim bu sevdamız toprak olunca, Mevlanın huzurunda suçlu olursun. Farettin ÇAKAL0307