Önce bütün ışıkları söndürdüm bir bir
Dokunmamalıydı gözlerime hiçbir ışık
Karanlık olmalıydı
Gecenin ninni kıvamındaki sesinde bulmalıydım
Beni çağıran sesini
Senden gayrı bir şey olmamalıydı gözlerime değen
Kulaklarımdaki mırıltı sesin olmalıydı
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Dev gibi bir şehir,nereye adım atsan gecenin karan
lığında, gündüzün ilk saatinde ,her yer kalabalık ve çöple kaplı, gürültüden evde bile kaçamıyorsunda
.nasıl hafızanda parlayan ışığı eskisiyle kağıda yen
isiyle ekrana dökebiliyorsun.bizim gençliğimizde ora
larda havai fişek yerine rasgele silah atarlardı,ben bu sese aşina deyildim,mantar tabancası sanırdım;
askerlikde silah olduğunu duyarak öğrendim.
bazen yalnızlığın girdabında sevgiliyi ararken daha da yalnız kalmayı arzu edebiliyor insan. sanki yalnızlık koyulaşınca hayalde biraz daha katıksız yaklaşmak mümkün gibi..
sanki ışıklar ve sesler bu büyüyü baştan bozacak gibi.
bu duyguya yer yer bilerek ve bilmeyerek girdiğimden mi nedir, neler neler geldi gözümün önüne. dediğiniz gibi kaydıraklar mı yok, ucunda dert çeken tahterevalliler mi luna parkımızda.bir kısır döngü gibi sirküle eden dönme dolaplar mı yoksa..
karanlıkta uçuşan renkli lunaparkımızda hangisi yok ?
sevgiler..
aynur özbek uluç
ışıkları kapattın
çıkmaz sokağı aştın
ucunda buldun.
ne güzel?
Buldun ya.
Mutluluklar
ışıkları kapattın
çıkmaz sokağı aştın
ucunda buldun.
ne güzel?
Buldun ya.
Mutluluklar
:)) Siz ulaşmışsınız, darısı bize.... Güzel şiir
Sevgilerimle,
Ebru Delice
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta