Sensizliğin hükmettiğ bu şehir benim.
Yanlızlık dolu her yanım, bölünmüş yarım.
Şehrin bir ucunda kalmış,
bir yanımı arayan öbür yanım.
Karanlık sokaklarda, sönük lambalar,
altında kaybolmaya heves gölgeler gibi,
sabrım nöbette.
Korkak duyguların sığınağı kadar zindan. Göz bebeğim kadar derin.
Ne mümkün bulmak, arayan arananda kayıp.
Yol gizli, iz gizli, gözde ışık kayıp.
Çıkışı olmayan yollar gibi, bastığın yollarda menzil kayıp.
İçimden yükselen basamaksız merdivenlerde, içime düşen kayıp.
Tüm bu haller benim.
Aslında içimde her şey tamam,
lakin bir sen kayıp.
Kayıt Tarihi : 8.4.2025 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!