sen kalıyordun biten akşamlardan sonra bana
sana sarılıyordum acılarımla başbaşa
bir sen oluyordu dünya, birde sabah
yollarım sana çıkıyordu bu şehirde yoksulluktan sonra
bütünleşiyordum seninle ve durmuştu zaman
sende son buluyordu ruhum gözlerim ağlamaklı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
yüreğine ve kalemini sağlık..her eksik yaşanmışlık dans ettirir kalemi kağıttta olan yüreğe olur kalanlarsa..ne kaldı ki..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta