sen kalıyordun biten akşamlardan sonra bana
sana sarılıyordum acılarımla başbaşa
bir sen oluyordu dünya, birde sabah
yollarım sana çıkıyordu bu şehirde yoksulluktan sonra
bütünleşiyordum seninle ve durmuştu zaman
sende son buluyordu ruhum gözlerim ağlamaklı
tek sığınağımdın kaçabildiğim
ve yağmurlar yağıyordu saçlarıma ben sana hasret
bir sen oluyordun sancılı zamanlarda
görmezsem bitmeyecek acılarım
şimdi hangi istasyonlara vurmalı yüreğim
yada hangi otobüs getir seni bana
bir yarım kalmışlık yatıyor şehrin alnında
cinayetler düşüyor geceye bir bir, ve yalnızlığım
bir can gidiyor usul usul habersiz
şimdi çalsın ne kadar yarım kalmış şarkı varsa senden bana
ben olmadan dinle sevgili gözlerin ağlamaklı
uzatmasınlar sana bir mendil
akıt içine göz yaşalarını kimse görmesin
yok yok acıyı kaldıramayacak kadar narin yüreğin...
bırak ben çekerim ikimizin yerine sancıları
bir sen oluyordun can alan benden
ve seninle karışıyordum hayata
gözlerinle bakıyorum ne kadar yarım kalmış aşk varsa bende tamamlansın sevgilim
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 18:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)