Ne kadar kalabalığın içindeysem de
Hoyratlığın her sahnesine gülüp geçsem de, sinem hasretinde
Kalbimi yaralayan, nefesi ziyadesiyle dağlayan, gözyaşlarını çağıran ferdin
Bir ömür ve nihayetsiz hüzünle sabrı içtim, kuytu köşelerin ilgasında soluklandım
Henüz çok gençlik yıllarındaydım
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Düzyazı gibi olmuş
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta