Bir Sen Kahrolur Şiiri - Nurcan Düzenli

Sensizliğin sarhoş rüzgarları
Çarpıyor yalnızlığıma.
Dağılıyor saçlarım,
Kokun vuruyor gözyaşlarıma.

Ansızın bir ateş yanar içimde,
Bir ışık söner gözlerimde.
Tüm şehir susar!
Seni bekler içimdeki her ev sabaha kadar.

Gecikirsin,
Bazen gelmezsin.
Ve tüm şehrin ışıkları açık kalır senin için.

Sigaralar yanar ardın sıra,
Dudaklarımda büzüşür anılar.
Sesin kaybolur,
Sen gittikçe uzaklara.
Adını alır geçtiğim tüm sokaklar.
İçimde bir "sen" kahrolur.