Bir Sen Dönmedin Şiiri - Atilla Adsay

Gelip halımı sormassın sevdiğim hayli zamandır
Günler aylara döndü hasretin nede yamandır
Telli turna sılaya döndü bak mevsim ilk bahardır
Çiçekler bahara kavuştu bende hala zemheri aylardır

Sensiz sokaklarda seni aradım şafakları bekledim
Uşudum ellerim koynumda çaresiz yine dolandım
Parklarda beni eğlendırmedi yalnız kaldım bi tanem
Ay ışığı yıldızlar birer saray sen yoksun ne yapayım

Mahallede ki asırlık çınara yaslandım sayıklarım
Kaldırımlar serseri ben onlardan daha serseriyim
Koca şehir üstüme yıkılıyor sensiz ezilmekteyim
Yalnızlık kader olmuş her limana demir atmaktayim

Ne gelen var nede giden rüzgar amansız esiyor
İçimdeki fırtına dinmiyor sanki kıyametler kopuyor
Yanı başımda uçuşan yapraklar nereye koşuyor
ağaçlar yine yeşerdi mevsimler bak geri dönüyor
bir sen dönmedin