Bir sen diledim bin ben arasında

bir sen diledim bin ben arasında
Sönmüş yanardağ savruluşlarına savunmasız gidişlerinin külündeyim
adını yazıyorum nazlı_cansız yürekle
kapatıyorum ruhumun sensiz şubelerini
bütün çetrefil iklimlerinde yalnız hazan oluyorum
hüznün sürgüsünü çekiyor gelemediğin kapılar
oyuk oyuk yüreğimden silinmeyen bir sen çıkıyor
gitmeler arası hiç gitmemeler koşuyor
sevdamızı kollayan anıların düş uçurumlarında
yine sana düşüyor umutlarımın ormanlığı
yemyeşil dünyan vardı hani bir dönem beni sakladığın
gün çekiyorum kırağılı beklemelerden
Dilimde eskimez nakaratlarla seni söylüyor bam telimden
sensizlik damlasıyla her şafakta yüzümü yıkar özlem
Gözlerin, sözlerimi yakan bir başlangıç gibi duruyorken
en kızgın alevlere ders veriyor sensizliğin sıcaklığı
bedevi sarılışlarım var yabansı güller arasında öylesine
ülkenden sürülen göçmen bir bülbülüm geleceğim sana
Sorgulu yanlışların yangınları yerine yeniden gelmenin baharı var gülüm
sonsuz acılar sunağında kalıp bir ömür olmamışlık nakışlamıyor hayatımız
hedefini aşmayan mızraklarla mavi bir geleceğin sular akar göz pınarlarından
göğsümden vurulan sol yanımın sahralarınde serap görme dönemini bitir
gelmenin köşkünde yeniden yan yana olmanın sultanı ol ali bir geleceğe
giden göçmen kuşları bir daha dönmezken
sen ebabilsin ötmelisin şafağımda,yar ocağımda