Bir sen, birde ben Şiiri - Üzeyir Aydın

Bir sen, birde ben, hani kime desem
Kime sorsam sende mi? Derler
Sordun mu? İçini dışına vurdun mu?
Diye soranlara
Okudun mu? Şiirlere koydum
Diye sorsam
Derlerse yaşın başından utan
Bilseler aşk gönülden akar
Bilseler yürekler yakar
Ne yaşa ne başa bakar
Derlerse
Seni teneşir paklar
Bilseler dünya fani, ölüm ani
Varsa içinde sevgi
Aşk herkesi yoklar
Teneşirse senide beni de paklar

Bir sen, birde ben, hani kime desem
Dedim sana aşığım anlasana
Karanlık bakma ışığı yaksana
Haykırıyorum sana duysana
Sensiz senli yaşamaya
Alışamadım
Rüzgarın sesinde seni
Ararken
Sesini, kokunu, nefesini
Arar oldum, hayallere daldım
Bir anlasam, anlatsam
Çiçekler açarken
Yağmurlar yağarken
Yüreğim yanarken

Bir sen, birde ben, hani kime desem
Sana diyorum
Uzat elini elim tutarken
Gecede yıldız, yürekte ateş
Işık saçıp, yanarken
İçimde çiçeği kurutmadan
Kolay değil
Senli sensiz olmak
Unutma
Kolay değil
Naza niyaza karşı durmak
Sana kavuşmak, hayalse güzelim
Unutma
Bir sen, birde ben, sana diyorum
Sabrında sonu var be güzelim

Cebirin Defteri 27.Aralık.2015; Kütahya