Bir Sen Bir De Zaman Geçti Benden

Bir sen bir de zaman geçti benden
Sonbahar dökerken yapraklarını
Kadehimde son kez ateşin

Anılarda prangaya vurulmuş bir güneş
Gölgeler ötekilerini
Çizgi kesildi noktada bir kere
Sarıkamış soğuğu sarmış beni
Kayıkçıya verecek metelik neyler

Yer altıyla gök arasında bir çıkmaz
Dağlıyor gecemi gündüzümü
Ya hayat ya uzuv
Kangren bir geçmişin sisi

Karabasanların kovanları gömülü
Karadeliğe çökmüş bir yürek
Pınar dönmüş bir kapana

Açmayan baharlar, şarkısız yazlar girdabında
Kumullar ülkesinde vahaya abdal
Ne abı hayat ne de düşler
Af çıkarır mecnunun mahkumiyetinden

Zincirlerin, parmaklıkların karanlığından tek azade
Eylenemeyen gürbüz düşünceler
Voltalar damarlarımda nefessiz...