sesin ağlamaklı üzülüyorsun yine
düşünme, kendine yeni bir meşgale bul
bak şunun şurasında kim kaldı geriye
bir sen, bir ben, ha birde şu koca İstanbul
ne? artık konuşmayacak mısın benimle?
can özüm, gitme, kul olurum kapına kul!
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Şehirler var küf kokar, şehirler var iyot... İstanbul başı sonu aşk.
Tüm keşmekeşiyle...
Güzel şiir... Gönülden kutluyorum..
Nicelerine..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta