Bir masal diyarı gibisin sonsuza dek mutlu olunmayan, ne pirelerin berber olduğu ne develerin tellal, orada sadece acılar var. Damla damla yaşlar süzülür yanaklara, hem sen ağlarsın hem ben.
Yağmur bana gözyaşlarını hatırlatır, kurumuş papatyalar kadar kasvetli sözlerin sonbahar rüzgarı gibi uğuldar zihnimde ve bir an gelir ki ayrılır ellerimiz, ne sen bakisin ne ben.
Ayrılığın ezgisini ne vakit duysam, kalbi kırık ölenlere yas tutasım gelir, türküler mırıldanırım yalnızlığın kalbinden, Güneşin doğuşunu izlemek için sözleştik ama, ya sen gelmezsin ya ben.
Kahverengi gözlerinde bir sade güzellik gizlidir, ne vakit çarpışsa bakışlarımız dünya durur, hayat durur, zaman durur, silinir hatıralarım karanlıkta kalan gölgeler gibi, bir sen kalırsın bir ben...
Veli Han YılmazKayıt Tarihi : 11.5.2024 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!