Karanlıklar çökünce
Gökyüzüne
Yıldızlar parlayınca
Ay etrafında
Başlar sema
Her geceki gibi
Işıklı bir karnavala
Sanma
Eğlence olur geceleri
Son haddine geldimi
Artık taşıyamaz
Boşaltır gönlüm
Bütün hüzünleri
Ulaşılmaz hayallerdir
Dans eder
Havaya salındımı
Renk renk olur
Sarar dört yanımı
Rahatlık alır sonraları
Bütün bedenimi
Gecenin karanlığına
Savurur ışıklarını
İsyanlarım gibiydi
Ay ve yıldızlar
Oysa evren büyüktü o kadar
Emiyor bütün ışıkları
Senin sevgin gibiydi
Galip geldi karanlıklar
Boşa salınan ışık gibi
Bütün sevgi sözleri
Savursamda bende
Gönlümdekileri
Bir sen anlayamadın beni
Tükettin sevgimi
Gözlerini hafif kısınca anlarsın
Diğer rengini yıldızların
Sen bana baktın ama
Göremedin renklerimi
Hekes anladı
Bir sen anlayamadın beni
Yıldızlar gibi
Işık saçtım geceleri
Bir gün görürür
Anlar diye belki
Yakınlık aradım
Birazda ilgi
Herkes anladı
Bir sen anlayamadın beni
Sessizce izlerim
Her gece gök yüzünü
Yıldızlar susar
Ben susar bakarım
Sarar gönlümü garip duygularım
Sonra bir yıldız daha
Kayar geçer
Kendi bilinmezliğinde
Söner gider...
Kayıt Tarihi : 27.1.2004 13:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!