Yel sevdamı duyunca, kuru kavak saz oldu,
Dağlara söyledim de, parça parça toz oldu,
Kışlar bile anladı, bahar oldu yaz oldu,
Bir sen anlayamadın, bir de kara gözlerin.
Manasız kelimeler dize oldu, söz oldu,
Yürek yandı tutuştu, alev oldu köz oldu,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
