Yel sevdamı duyunca, kuru kavak saz oldu,
Dağlara söyledim de, parça parça toz oldu,
Kışlar bile anladı, bahar oldu yaz oldu,
Bir sen anlayamadın, bir de kara gözlerin.
Manasız kelimeler dize oldu, söz oldu,
Yürek yandı tutuştu, alev oldu köz oldu,
Yıldızlar anladı da, gökten yere iz oldu,
Bir sen anlayamadın, bir de kara gözlerin.
Mecnun aşkımı duydu, Leyla’ sına küs oldu,
Bülbül şarkımı duydu, dil tutuldu sus oldu,
Bulutlar anladı da, yere indi pus oldu,
Bir sen anlayamadın, bir de kara gözlerin.
Kayıt Tarihi : 29.1.2006 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!