Bir Sen Şiiri - Ruhsuz Şair 2

Bir kalem,
Benim elimde, uzakta sen,
Anlatılmak bilmiyor sana duyduğum özlem...

Bir kağıt, kalemin altında,
Can çekişiyor, üzerindeki her bir harfle.
Şiirim bitiyor, senin hala gelmeye niyetin yok herhalde?

Bir menekşe,
Kağıdın sağında, kokluyorum, seni hatırlıyorum.
Ama biliyorsun menekşeler kokmuyor değil mi?

Bir gece,
Rüyalarımda sen unutmuşum bile kendimi ben,
Yüreğim kan ağlıyor, düşlerimde seni görünce,
Sensiz ben asla olamam bence!

Bir ben,
Umutları tükenen; bir ben,
Hayal kırıkları adeta bir cam kırığı gibi,
Sen olmayınca batıyor yüreğime bir bir...

Bir sen,
Evet; sen,
Beni yarıda bırakıp giden,
Bana uçsuz bucaksız hayaller kurduran,
Bana bu şiiri yazdıran sen,
Sen hep mutlu ol, hiç üzülme,
Benim yaşadıklarımı sen yaşama.
Çünkü, dayanamazsın sen!