Yüzümde paramparça bir sen var.
Çizgilerinde kaybolmuş silüetim.
Uçsuz bucaksız bir memlekette,
Sıla hasretinde gibi her bir uzvum.
Sormuyor artık kimse seni bana.
Boğazım lokmalardan ırak, ne bu hasret ?
Bitmez mi bu kıvrımlı dar geçit ?
Doğmaz mı güneş ansızın bir gece vakti ?
Sular çekildi pınarlarından gözlerimin.
Işık yok, aynalar vazgeçti taklit etmekten.
Yansımaz oldu gökyüzünün mavisi denize,
Çıkmıyor kalemden mürekkep, mermisiz kaldı silahım.
Devran, bir nefeslik ömür,
Karışacaksın zamanın o ince çizgisine.
Azımsayacaksın o dünyalık zevkleri,
Susacaksın, kelimelerin boynu bükük kalacak.
Geçmiş diyeceksin belki, daha dün gibi.
Ağlayan bir çocuğun gözyaşlarındaki yansıma.
Özlüyorum sensiz geçen dünlerimi,
Bugünüm de pek farklı değil ama,
Bir sen geçti üzerimden.
Kadir Ziya
Kayıt Tarihi : 22.1.2018 00:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!