Bir Sen Şiiri - Aydın Demirkan

Aynı ağacın iki meyvesiydik seninle...
Hamdık; piştik, olduk, düşmeyi bekliyoruz birbirimize.
Aynı ağacın farklı dallarıydık biz; meyven vardı senin, çıplaktım ben yapraklara...
Uzun kış gecelerinin dayanılmaz hafifliğiydin sen...
Seninle sevişmek, zerrelerime bölünmek gibi bir anlam taşıyordu benim için; eriyordum bakışlarında!

Kollarımı dolarken beline, kızılımsı, ipek saçların okşuyordu tenimi; karışıyordu ellerimiz birbirine;
seninle sevişmek, aşkın en çıplak haliydi.

Kapattığım an gözlerimi, düşüm oluveriyordun; sen kokuyordu uykularım...

Ben aşka senin adını verdim gönül damlam!
Sen bana 'Don Juan'ım' derken...