Bir Sen Şiiri - Fidan Bulut

Bir Sen
Bir sen vardı hep
Bir sen isimsiz
Resimsiz
Kimi zaman sen kimi zaman o

Bir sen vardı içimde
Yastığımın altında
Saklı bir düş
Zamansız mekansız bir öykü

Ne gözlerin ne de sözlerin yoktu,
Ne ellrin ne de gülüşlerin
Bir sen vardın bir de sığındığım düşüm
Düş yatağım göğsün,evet göğsün

Çocukluğumdandır vurgunluğum sana
Çokça düşerdim,çokça kanardı dizlerim.
Kaşların gelirdi çatık
Gözlerini hiç görmedim

Aslı ne şimşek ne de rüzgardan korkmazdım
Bundandı sahte korkular uydurmam
Sinmek için düş yatağıma,
Barınağım,korunağı,sinene
Öneceleri korkulu hikayelerle
Sonraları asılsız aşklarla aramam seni

Ne çok yüzlerde aradım yüzünü
Ve ne çok eskidi gözlerim
Ne çok ellerde sunup savurdum masum düşleri
Ve ne çok kavruldu nasırlarım

Canım hiç yanmadı,kanım donmadı
Sahte senler düşlerimi vurdu
ben seninle yeldeğirmenlerini kovaladım
Hiç acımadım sen değildin bulduklarım
Ben seni ne çok aradım

Belkilerde kaldı nazlı ilklerim
Belkilerde yitirdim tüm temiz sayfaları
Yürüdüğüm caddelerde sana adımlar
Döndüğüm belki sensindir köşeleri
Gözlerimi yumduğum kara umut geceleri

Bir sen vardın ya hani,bir de göğsün
Göğsün,barınağım sığınağım
Ve büyüdüm ve uslanıp vaz geçtim
Hiç gelmeyecektin,yoktun

Ya şimdi
Başım hala boşlukta dimdik
Umudum yeşermeden solgun
Vuruldu düşlerim kan kızıl
Demiştim ya 'olmadı şiirim'

Dizeler içimi acıtıyor
Ve ilk kez canım yanıyor................