Bir Selam Ver Bana...yüreğinden Kopsun.. ...

Dudaklarından dökülen her sözün altına sığındım. En güzel sözlerimle seni kalemime aldım. Yüreğim adını hecelerken, kalemim sayıkladı Seni düşünmekten aklar doldu saçlarıma. Sözlerinle ruhumu okşayan yar Bir selam ver bana, yüreğinden kopsun... Düşünce kaleme güç verir, Sevgi, aşk ilham verir, Emek verdim sevgime Destek oldun kalemime Derman dedim kalbine Sözün geçmedi gönlüme Bir selam ver bana, yüreğinden kopsun... Varlığın ile yokluğun arasındayım. Karanlıktan geldim. Bir kurşun kaleme benzeyen hayatımı Silgi ile sildim. Kalbi dar olan, sözün büyüklüğünü algılayamaz. Sözleri çarpıtansa, yüreği ile ortaya çıkamaz. Bir selam ver bana, yüreğinden kopsun... Acı ile başlayan sözler, tatlıyı bulamaz. Ne anlatabildim, ne dökebildim ortaya. Işte yine bir şiir oldun, yazıp ta nokta koyamadığım. Mutluluğun peşinden koşmaya kalksam, Beni görür görmez, kaçmaya başlar. Kelimelerin tükendiği noktadayım, Bir selam ver bana, yüreğinden kopsun... Bitmeyen çilemin baş tacı, Yüreğimden kalemime dökülen sözlerimle, Işte ben geldim. Gidiyorum.. Çok özel bir perde dikti gözlerim, Bir gün açar, bir gün kapar. Son günlerde açıldığı yok, Adı isyan perdesi. Hayat bir nefes kadarsa Varsın nefesim zehir koksun sensizliğe, Bir selam ver bana, yüreğinden kopsun... Düşüncelerimi peşpeşe sıraladım, cambaz ipinde. Ip ile bütünleştirdiklerim hareket içinde. Düşürdüklerim, çelişkilerim, korkularım içinde. Seni bana getirmeyen yollara inat, Bir selam ver bana, yüreğinden kopsun... Sevda Gencer...